Een ijskoud glas water binnen handbereik en een verfrissend briesje langs onze rug. We liggen om 21.00 uur in de avond (03.00 uur `s nachts NL tijd), temperatuur zo`n 27 graden, met onze benen omhoog op de bank. Het is hard nodig om even uit te puffen na een intensieve dag verbouwen. We zijn een maand op Bonaire en de afgelopen periode was echt een rollercoaster.
Zeecontainers vullen
De laatste maanden in Nederland waren vooral bizar en onwerkelijk. Half februari vertrokken onze spullen in twee grote zeecontainers. Een van de containers laadden we zelf in, gelukkig met hulp van familie en wat vrienden, want dat was echt een enorme klus. Om 17.00 uur zonk de moed ons even in de schoenen, we moesten zeker nog ⅓ van de container (12 meter lang) vullen en we waren al vanaf de ochtend bezig. Na nog een paar uurtjes flink buffelen kon de deur toch eindelijk (nog net) dicht. Bijna alles zat erin en de rest kon mee met de container die al bij de vervoerder stond. Respect voor iedereen die meegesjouwd heeft, want het was echt zwaaaar.
We hadden al wat matrassen geleend, net als stoelen en wat lampen, maar verder was het huis vooral leeg. Niet ideaal, maar we konden slapen en hadden een keuken en badkamer, dus het ging prima. En al die ruimte was ook wel handig voor het afscheidsfeest 🙂
Carribean style party
Het feest, uiteraard in Caribbean style, vonden we echt superleuk. Vrienden en familie om ons heen, veel gekletst, gelachen, gedronken, een klein traantje gelaten en lieve woorden en grappige cadeaus in ontvangst genomen. Je beseft dat je veel mensen langere tijd niet meer ziet en dat is wel echt heftig, maar we hebben er vooral van genoten. Toen beseften we ook des te meer, we gaan bijna…
Drie dagen voor vertrek droegen we ons huis over aan nieuwe bewoners, weer een mijlpaal verder. We mochten, heel lief, deze laatste dagen in het huis van vrienden logeren. Heel gek om ineens niet meer naar je eigen huis te gaan en nieuwe bewoners aan het klussen te zien, maar het was ook gewoon ok.
Met acht grote, zware koffers waarin zo`n 100 kg bagage gepropt zat, vertrokken we op dinsdag na een onrustige nacht met weinig slaap naar Schiphol. Weer afscheid nemen, en nu echt. Pff pittig, heel pittig.
We zijn er!
En dan kom je na een vlucht van 9,5 uur aan op Flamingo airport, bijna niet te bevatten. We doen het echt, we gaan wonen op Bonaire! De eerste paar dagen in een appartementje voelden een beetje als vakantie, zeker voor de kinderen die lekker konden zwemmen. Uiteraard wel wat regeldingen, zoals de aanvraag van onze verblijfsvergunning, niet onbelangrijk 😉 maar ook lekker genieten. Vrijdag was het eindelijk zover; naar de notaris voor de overdracht. Wel een kleine domper, we kregen wel al de sleutel, maar doordat de termietenbehandeling te laat was gedaan, konden we er helaas nog niet in wonen.
En als je er een dag later dan wel in mag en het water blijkt afgesloten (voor de komende twee dagen want het is zaterdag), dan is het echt kamperen 2.0. Back to basic in een huis waar de keuken en badkamer (mooi roze is niet lelijk) zeker 40 jaar oud zijn en een grondige schoonmaakbeurt geen overbodige luxe is. Grote overgang dus, slik. Wel even doorbijten nu de komende tijd.. Gelukkig kunnen we de kinderen een goede slaapplek geven, een plek om te spelen en is er een strandje om de hoek.
Waarom doen we dit ook alweer?
De eerste weken in ons nieuwe huis, nieuwe buurt en nieuw land zijn onwennig en extreem ver buiten onze comfortzone. Emotioneel is het heel erg heftig en meer dan eens komt het gevoel op: What the F* doen we hier… Het is veel, heel veel werk. Hoewel we dat natuurlijk van tevoren wisten, is het als je er middenin zit, zonder vertrouwde mensen om je heen en met zwaar lichamelijk werk in 30 graden, gewoon niet zo leuk (en soms zelfs helemaal niet leuk). Vooral als je beseft dat het nog wel een maand of zes zal duren. Dan is het oude leven in Nederland, ook al is het 10 graden, ook best aantrekkelijk..
Na een langzame start van de verbouwing, verzamelen we meer goede mensen om ons heen die helpen en krijgen we meer vertrouwen. We hebben kleine genietmomenten met ons gezin als we even iets leuks doen en er komt meer structuur en routine. We kijken uit naar het moment dat het eerste project (keuken, badkamer en slaapkamer) af is, hopelijk binnen een week of twee. Stap voor stap werken we toe naar ons paleisje!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Wat een mooi (en herkenbaar) verhaal!! Afscheid is pittig, acclimatiseren is pittig, klussen is pittig en je brein dat constant van alles aan het verwerken is is ook pittig 🙂 Maarrrrr fijn dat jullie ook genietmomentjes hebben, koester ze! Als jullie je draai een beetje gevonden hebben, zul je zien dat alles makkelijker gaat. Echt.
Wij geloven in jullie.
Kunnen de kids ook een beetje wennen aan hun nieuwe school? Hebben ze al nieuwe vriendjes gemaakt?
Wat een mooi en uit jullie hart geschreven verhaal.
Jullie komen er wel met elkaar, blijf geloven in jullie doel en voor je het weet staat er straks een prachtige B & B.
Heel veel succes met alles en op naar jullie volgende verhalen.