Blij van bezoek, vaatwassers en onze sedula

Yes, de vaatwasser doet het! Ineens word je blij van hele andere dingen dan toen we nog ´gewoon´ in nederland woonden ;-). Negen weken lang afwassen in een 40 jaar oude keuken waar, als je geluk had, af en toe een grote kakkerlak om de hoek kwam kijken, gaat je wel tegenstaan na een tijdje. Dus toen we de nieuwe keuken in gebruik konden nemen en het water ook nog eens aangesloten was, deden we wel even een klein dansje!

Bezoek, fijn!

Waar we ook heel blij van werden, was het bezoek uit Nederland. De ouders van Sabrina – Joke en Bert-, haar oom en tante -Linda en Fred- kwamen een paar weken lang gezelligheid brengen, klussen en natuurlijk ook nog vakantie vieren. Als kers op de taart schoof vriend van de familie (en aannemer), Sjaak Driessen ook een weekje aan om mee te helpen. Er werd gebikkeld met werken in de hitte, gekletst, gebarbecued, veel gezwommen, niet altijd even goed geslapen (ook door de hitte en de nog ontbrekende airco) en mooie dingen bekeken. Voor ons allen sprekende: Zwemmen met zeeschildpadden bij Lac Cai en het zien van een grote rog bij Klein Bonaire waren zeker een paar hoogtepunten.

Groen zwembad

De kinderen haalden veel plezier uit de heerlijke aandacht en uitstapjes van opa en oma. Ze kaartten zich suf met Fred en kregen extra lekkere ijsjes en koekjes van Linda. Het (tijdelijke) zwembad van 3,5 meter doorsnede was (en is) een grote hit. Na schooltijd en even snel lunchen, meteen het zwembad in om er na een uurtje of 3 weer uit te komen! We hebben wel gelijk geleerd dat een zwembad behoorlijk veel onderhoud kost, want als het water steeds groener wordt, dan moet je wel actie ondernemen 😉 Dus schoon water erin en goed alle waarden checken en inmiddels poedelen ze weer vrolijk rond!

Jeeh, blij van een goed werkende wc

Met al die hulp maakten we mooie vorderingen met de verbouwing, met de focus op de eerste badkamers. Tegelen, afvoer, eindelijk een echt goed werkende wc (weer iets om blij van te worden :-))…Door de andere mannen werd vooral gehakt, geslepen en muren gemetseld. Dat we ook weer afscheid moesten nemen na 3 weken was natuurlijk niet leuk, echt weer even wennen daarna.  

Typisch Bonairiaans

Ander klein juichmomentje: we hebben onze sedula (verblijfsvergunning) gekregen! Na indianenverhalen over hele dagen bij de verschillende instanties wachten, waren we huiverig voor het hele proces, maar het viel gelukkig mee. Uurtje wachten hier, uurtje daar en een paar weken op de uitslag wachten, het was te overzien. Volgende stap: vestigingsvergunning aanvragen, ook best te doen. Alleen als je dan langsgaat bij de overheid en alle ambtenaren blijken naar een sportdag te zijn, waar je na een uur wachten toevallig achter komt (want er hangt nergens een briefje natuurlijk), voelt wel weer typisch Bonairiaans 🙂  

Plannen, budget en afvallen

Focussen, overzicht houden en vooral goed het budget in de gaten houden. Niet altijd makkelijk en soms verzuip je voor je gevoel ook in alles wat er nog moet gebeuren, maar dan weer even terug naar ‘nu’ en waar je nu mee bezig bent, helpt zeker. We voelen nog steeds de druk en verantwoordelijkheid om het project te laten slagen, 10 kg afvallen in de eerste 6 weken (Lex, niet Sabrina helaas ;-)) geeft de hoogte van de stressfactor aardig weer. Nu aan de ene kant de veranda over de volle lengte staat en alle puien met grote ramen en deuren erin zitten, kunnen we ons wel beter voorstellen hoe het gaat worden: per september 3 appartementen klaar, we gaan ervoor!

Ps: Boeken is al mogelijk via de site..