Op de laatste dag van onze vakantie spreken we de makelaar nog even. We laten doorschemeren dat we wel geïnteresseerd zijn in het pand van Joke en noemen een richtbedrag. Drie dagen later, als we nog aan het bijkomen zijn van onze jetlag, krijgen we een mailtje dat Joke de richtprijs wil accepteren. Ho…wacht, nu gaat het wel heel erg snel!
Trankilo
In ons achterhoofd houden we de gedachte dat dit geen onvoorbereid ‘Ik vertrek’- we zijn met de Pasen weer thuis – verhaal moet worden. We laten het voorstel even bezinken. Eerst weten wat de verbouwingskosten gaan worden en ons businessplan aan de bank voorleggen, dan kunnen we geruster ‘ja’ of ‘nee’ zeggen. Het klinkt makkelijk en zou binnen een paar weken wel duidelijk moeten zijn, denken wij kaaskoppen met onze Nederlandse mentaliteit. Het blijkt ìets rustiger aan te gaan dan dat we gewend zijn. Trankilo (Papiaments voor relaxed) is het toverwoord, daar moeten we echt aan wennen. Best lastig als je zo ongeduldig bent en het gewoon wilt weten. NU!
Duimen op de goede afloop
Na een aantal maanden is er meer duidelijkheid van de aannemer, daar kunnen we verder mee. De banken laten nu echter ook op zich wachten en de makelaar geeft aan dat er meer geïnteresseerden zijn. Best stressvol allemaal. We hebben er ons nu echt op ingesteld dat we gaan en duimen dat het gaat lukken. Begin september is er goed bericht! De bank wil mee investeren en we zijn eruit met de voorwaarden van het koopcontract.
WE GAAN!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!